O skłóconej z życiem czyli moje wrażenia po przeczytaniu książki

 Do każdej książki o Monroe podchodzę z wielkim entuzjazmem i sięgam po nie w miarę możliwości, ale do tej pory tylko jedna zadowoliła mnie w pełni. Dużo książek o Monroe jest takich coś a'la dorabianie wymyślonej historii z elementami, które miały miejsce. Ta książka jest zdecydowanie godna polecenia dla tych co interesują się psychologią, socjologią i Hollywoodzkim blichtrem od kuchni.

 Jeśli miałabym porównać tę książkę do jakiegoś filmu to zdecydowanie byłoby to Jesteś Bogiem. W tej książce nie ma upiększanych opisów jest smutna i brzydka rzeczywistość jak to MM była przenoszona z jednego domu do drugiego, jak była molestowana jako dziecko, jest też bardziej szczegółowo opisana choroba jej matki i jak później MM bała się, że może również być chora psychicznie i we wczesnych latach życia stroniła od używek. W późniejszych latach mamy przedstawiony wytwórnie filmowe jako jeden wielki burdel czasami miałam wrażenie jakbym czytała o domu publicznym zamiast o fabryce gwiazd. Hollywood w tamtych czasach kipiało seksem można nawet powiedzieć, że powoli odstępowano od konserwatywnego poglądu o kobietach, które miały raczej małą ilość partnerów, ale według książki jeśli MM chciała zostać gwiazdą niestety musiała się sprzedać chociaż bardzo często traktowała seks jako podziękowanie(tutaj głównie chodziło o przyjaciół, fotografów). Podobnie dzieje się z homoseksualizmem, który rozkwita pod wpływem wojny. Nawet sama Marilyn bardzo często myślała o sobie jako lesbijce przez swoją oziębłość.

Po przeanalizowaniu partnerów Marilyn stwierdzam, że pomimo swoich wad to najbardziej pozytywnie zaskoczył mnie Joe Di Maggio. Raczej był to związek spisany na straty bo Marilyn raczej była wbrew powszechnej opinii intelektualistką, a Joe raczej wolał zwykłe rozrywki jak wyjście z kumplami na piwo. Do tego raczej chciał z Marilyn zrobić przykładną gospodynię a ona nigdy taka nie była  od zawsze była nastawiona na karierę i dążyła do perfekcji przez swoją ciągłą niepewność siebie. Dlaczego więc Di Maggio chyba dlatego, że był przy niej nawet po rozwodzie. Pomógł jej gdy była w szpitalu, zajął się całym pogrzebem i starał się zadbać aby ciało Marilyn mogło spocząć w spokoju bez zbędnych dziennikarzy. Mimo wszystko troszczył się o nią w przeciwieństwie do odrobinę egoistycznego Millera, ale cóż artyści tak mają. 

Śmierć MM jest w tej książce bardzo ciekawie rozpisana i dość szczegółowo przeanalizowana tak samo jak większość książki rozpatruje również czynniki psychologiczne co mogło skłonić Marilyn do takich a nie innych decyzji w jej 36 letnim życiu. Oficjalnie ustalono samobójstwo, ale leki które zażyła Marilyn akurat tego wieczoru nie mogłyby zadziałać tak szybko bez lewatywy. Tak, tak wtedy ten zabieg był bardzo popularny wśród gwiazd. Po drugie znaleziono ją całkowicie nagą a Marilyn wbrew popularnym nowinkom, które na dobrą sprawę sama stworzyła aby sprowokować ludzi sypiała na pewno w biustonoszu  aby jej piersi zachowały swój kształt. Po trzecie zniknęły wszystkie dokumenty pozwalające na dokładniejszą analizę śmierci Monroe a podobno rodzina Kennedy, z którymi Monroe miała romans (JFK i Bobby- tak, tak romansowała z obydwoma) mieli odpowiednie znajomości i istnieje prawdopodobieństwo, że mogli stać za tym gdyż Monroe wiedziała za dużo do tego zapisywała swoje rozmowy z JFK gdyż nie miała pamięci do szczegółów. Do tego z tego co wyczytałam Monroe miała wiele planów odnośnie swojej kariery i była coraz bardziej zadowolona z życia. Wychodziła jednym słowem na prostą nawet istniały plotki, że ponownie miała zejść się z Di Maggio.

Jeśli ktoś w ogóle to przeczyta to będę miło zaskoczona, ale czułam, że muszę się podzielić swoimi wrażeniami chociaż to i tak jeszcze nie wszystko bo tych ciekawych kąsków w tej książce jest o wiele, wiele więcej.